Soms lopen dingen anders dan gedacht. Ondanks een goede voorbereiding en training zat het probleem hem voor mij tijdens mijn deelname aan het NK 24-uur solo MTB in de voeding. Door de warmte (en een hoop rookoverlast van een brandende afvalberg op het terrein ernaast) had ik eigenlijk de hele race al het gevoel dat ik mijn dorst niet weggedronken kreeg. Sommige rondes een hele bidon gedronken en ook eigenlijk alleen maar zin in water. Ook geen zin gehad om te eten en dat uiteindelijk ook te weinig gedaan denk ik.
Rond 23:00 uur even gestopt bij de tent en daar moest ik heel snel gaan zitten om niet van mijn stokje te gaan. Na een tijdje gezeten te hebben en een paar keer alles er uit gegooid te hebben, toch maar besloten om niet verder te rijden en lekker naar huis te gaan. Jammer van de voorbereiding en mijn (op dat moment) tweede plek maar soms moet je ook gewoon naar je lichaam luisteren.
Voordeel hiervan was wel dat ik op zondagmorgen fris en fruitig was om “ons” jeugdteam (met daarin mijn zoon) en de andere deelnemers aan te moedigen.
Volgende keer beter, zullen we maar zeggen…